ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

 

Ο Σπαρτιατικός Γυμναστικός Σύλλογος είναι ένας από τους παλαιότερους αθλητικούς συλλόγους της χώρας μας. Ιδρύθηκε την 5η Νοεμβρίου 1895 από επίλεκτα μέλη της Σπαρτιατικής κοινωνίας που παρορμήθηκαν στην ίδρυσή του από το τότε επικρατούν πνεύμα αναβιώσεως του Ολυμπισμού, έναν μόλις χρόνο πριν τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες της σύγχρονης εποχής, που θα διεξάγονταν στην Αθήνα του 1896. 

Κατά την ίδρυση του Συλλόγου, βασικό λόγο διαδραμάτισε το πνεύμα αρχαιολατρίας το οποίο πρυτάνευε εκείνη την εποχή και εκδηλωνόταν με την συνεχή ονοματοδοσία αρχαίων Σπαρτιατικών ονομάτων σε δρόμους αλλά και σε άτομα (πχ. Βρασίδας, Άγης, Κλεομένης, Λεωνίδας, Νικίας κλπ.).

 

Αποτέλεσμα ήταν ο Σύλλογος να υιοθετήσει ως έμβλημά του τους Διόσκουρους (μυθικούς ήρωες της Λακωνίας και κατά την παράδοση γιους του Δία και της Λήδας) οι οποίοι κρίθηκαν σαν τους πιο αντιπροσωπευτικούς αθλητικούς ήρωες (Ο Κάστορας ήταν ιπποδαμαστής και ο Πολυδεύκης πυγμάχος).

 

Σε μια προσπάθεια να συνδεθεί η αρχαία ιστορία με την Βυζαντινή, τα χρώματα του Συλλόγου καθορίστηκαν ίδια με τα χρώματα του Βυζαντίου. Δηλαδή το κίτρινο με το μαύρο.

 

Δυστυχώς παρά πολλά στοιχεία για την δράση του Συλλόγου για την πρώτη περίοδο της ζωής του έχουν χαθεί. Από πληροφορίες που έχουν συλλεχθεί από τον τύπο της τότε εποχής προκύπτει ότι οι παλαιότεροι αγώνες στίβου που διοργάνωσε ο Σύλλογος για τους οποίους υπάρχουν πλήρη στοιχεία ανάγονται στις 21 Μαΐου του 1902.

 

Μέχρι και το έτος 1939, ο Σπαρτιατικός Γ.Σ. από την ίδρυση του, διατηρούσε και μουσικό τμήμα το οποίο αποτελούσε την μοναδική φιλαρμονική της Σπάρτης. Ο Σύλλογος διατηρούσε τμήματα στίβου και ποδοσφαίρου. Μάλιστα κατά την περίοδο 1923 – 1925, λειτουργούσαν παραρτήματά του στην Αθήνα.

 

Στοιχεία από τα αρχεία του Συλλόγου αποδεικνύουν ότι και τότε ο Σπαρτιατικός πρωτοπορούσε στην ίδρυση και λειτουργία αθλητικών τμημάτων αγνώστων στην υπόλοιπη Ελλάδα. Αρκεί να σημειωθεί ότι πολύ πριν από το έτος 1940 λειτουργούσαν στον Σπαρτιατικό τμήματα πετοσφαίρισης, καλαθοσφαίρισης, ποδηλασίας και αντισφαίρισης.

 

Μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο νέα περίοδος δράσης αρχίζει για τον Σύλλογο στην δεκαετία του ΄50. Το βάρος δίνεται στο ποδοσφαιρικό τμήμα το οποίο μέχρι και το 1963 γνωρίζει μεγάλες δόξες και επιτυχίες, χαρακτηριστικότερη από τις οποίες είναι η άνοδος του στην Β΄ Εθνική, την περίοδο 1959 – 1962.

 

Το 1963 όλα τα ποδοσφαιρικά σωματεία της Σπάρτης διαλύονται παραχωρώντας τους παίχτες τους στο νεοϊδρυόμενο σωματείο του Α.Ο ΣΠΑΡΤΗΣ, με την προοπτική να δημιουργηθεί μια αξιόλογη ομάδα. Ο Σπαρτιατικός πρωτεργάτης στην προσπάθεια δίνει πρώτος το παράδειγμα.

 

Με την διάλυση του ποδοσφαιρικού τμήματος το βάρος δίνεται στο τμήμα στίβου. Διοργανώνονται Παμπελοποννησιακοί αγώνες κατ΄ επανάληψη στην Σπάρτη, δίνεται μεγάλη προσοχή στην τεχνική προετοιμασία με αποτέλεσμα ο Σύλλογος να γνωρίσει μεγάλες επιτυχίες. 

 

Τη δεκαετία του ΄70 τίθενται οι βάσεις για την εξέλιξη του Συλλόγου με την ανασυγκρότηση των τμημάτων καλαθοσφαίρισης, πετοσφαίρισης, ποδηλασίας.

 

Το 1982 η ομάδα Καλαθοσφαίρισης του Συλλόγου ανέρχεται στην Β΄ Εθνική κατηγορία.

Το 1983 ο Σύλλογος αποκτά ιδιόκτητα γραφεία επί της Λυκούργου 76 – 78. Στο χώρο των γραφείων μεταφέρεται το αρχείο του Συλλόγου το οποίο και διασώζεται με τον τρόπο αυτό και στεγάζονται όλες οι Υπηρεσίες του.

Το 1984 ιδρύεται τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης.

Σήμερα διατηρεί 6 τμήματα: Ποδηλασίας, Καλαθοσφαίρισης, Πετοσφαίρισης, Στίβου, Ποδοσφαίρου, Αντισφαίρισης, με πάνω από 500 αθλητές και αθλήτριες μαζί με τα τμήματα υποδομής. 

Κλείνοντας την σύντομη αυτή παρουσία μια ιστορίας περίπου 115 ετών συνεχούς δραστηριότητας θα πρέπει να αναφέρουμε και την αναγνώριση που απέσπασε ο Σύλλογος για το έργο του.

Έτσι:

 

* Το 1975, ο Σπαρτιατικός βραβεύεται από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του.

* Το 1975, του απονέμεται το χρυσό μετάλλιο του ΣΕΓΑΣ για "τις Υπηρεσίες του στον Ελληνικό αθλητισμό".

* Το 1984, βραβεύεται από το Δημοτικό Συμβούλιο Σπαρτιατών για "την πολυσχιδή αθλητική δράση του".

* Το 1984, του απονέμεται από τον Δήμο Σπαρτιατών το μετάλλιο της εκατοπεντηκονταετηρίδας.

* Το 2006 του απονέμεται η ανώτερη διάκριση για το κοινωνικό και αθλητικό του έργο (μεγαλόσταυρος της Ιεράς Μητρόπολης) από τον μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιο.

* Το 2008, του απονέμεται το αριστείο του ΣΕΓΑΣ για "τις Υπηρεσίες του στον Ελληνικό αθλητισμό"